دوشنبه های حقوقی واکاوی فلسفه وجودی دادگاه های صلح

عطیه عزیزی،کارآموز وکالت کانون وکلای دادگستری استان همدان :

پس از ورود حجم زیادی از دعاوی و پرونده های مختلف به سایردادگاه های موجود، اتخاذ راه حلی جهت کاهش تراکم پرونده هایقضایی این دادگاه ها و کمک به افزایش دسترسی به عدالت درراستای احقاق حق هر چه دقیق تر ضروری بنظر میرسید. جهت انجام این مهم، در دوره تحول دستگاه قضایی با تصویبقانون جدید، دادگاه های صلح رسمیت یافتند. این دادگاه ها کهاساس کار خود را به جای رسیدگی قضایی بر صلح و سازشمستقر ساختند در حوزه های قضایی مختلف با عنایت به وجودظرفیت و زیرساخت های لازم تدریجا ایجاد شده و یا در حالایجاد می باشند. دعاوی مالی تا نصاب صد میلیون تومان، جنبه عمومی وخصوصی تمامی جرایم غیر عمد ناشی از کار یا تصادفاترانندگی، جرایم عمدی تعزیری مستوجب مجازات درجه ۷ و ۸،دعاوی حقوقی دیگری همچون اثبات رشد، الزام به صدورشناسنامه، تصحیح و تغییر نام، تخلیه عین مستاجره، مزاحمت وممانعت از حق بخشی از دعاوی است که دادگاه صلح در آن هابا حضور رئیس یا دادرس علی البدل صالح به رسیدگی است. دادگاه صلح با فراهم آوردن یک روش کمتر پیچیده برای حلاختلافات ساده ای که نیاز به برخورد های پیچیده قضایی ندارند،به جای صدور حکم های سنگین با بهره گیری از روش هایمیانجی گرایانه و بهره مندی از توافق طرفین با رویکرد مصالحهای تسریع در رسیدگی را مدنظر داشته و شیوه دادرسی را ازکنترل محوری خارج ساخته و در راستای عملی ساختن اهدافعدالت ترمیمی به درستی گام برمیدارد. در واقع می توان دادگاه های صلح را یک ابزار حقوقی برایتسهیل دسترسی به عدالت در ایران دانست که با تمرکز بر حل وفصل اختلافات از طریق مصالحه به کاهش فشار بر دادگاه هایموجود کمک میکنند